زیبا و غمگین وطنم چون گلی تازه روییده بر مزاری آن قدر زیبا که هر بار حواس شب را پرت میکند تا ماه چون بشقاب سفیدی از دست بی ستاره اش سر میخورد و روی آب تکه تکه میشود