مردم از رنج سفر هیچ نمی‌دانستند
از دل ما دو نفر، هیچ نمی‌دانستند

سرخی چشم‌مرا حمل به مستی کردند
مردم از خون جگر هیچ نمی‌دانستند

شاعران پیشتر از دیدن آن موی بلند
از تب و تاب خزر هیچ نمی‌دانستند

"عاقلان نقطه‌ی پرگار وجودند ولی"
گفتم از دل چه خبر؟ هیچ نمی‌دانستند...

لذت عمر به دیوانگی و شیدایی است
کاشکی نسل بشر هیچ نمی‌دانستند

زندگی یکسره شوریدگی و شادی بود
مردم شهر اگر هیچ نمی‌دانستند